Είναι τώρα πάνω από δέκα χρόνια που εργάζομαι με εξειδίκευση πάνω στην διατροφή παιδιών και εφήβων….
Είναι μόλις 18 μήνες που έγινα μαμά και για πρώτη φορά έπρεπε να “μελετήσω” διατροφικά ένα παιδάκι από τόσο κοντά, να προσπαθήσω να εφαρμόσω την θεωρία στην πράξη και να το βλέπω μέρα με την μέρα να μεγαλώνει γερό!
Ο σκοπός του blog αυτού δεν είναι να μοιραστώ απαραίτητα τι έκανα και κάνω εγώ με την μικρή μου, σε καμία περίπτωση δεν είναι κατευθυντήριες οδηγίες για το δικό σας παιδί….είναι μόνο μια ευκαιρία δική μου να μοιραστώ τι έχω παρατηρήσει και τι έχω ‘ξανα-μάθει’ αυτούς τους 18 μήνες !
Σαν πρώτη σκέψη λοιπόν…η λέξη παρατήρηση! Είδα από πολύ νωρίς πως το μωρό σου δίνει σημάδια πχ όταν πεινάει, όταν δεν θέλει άλλο, όταν έχει βαρεθεί κι είναι έτοιμο για το επόμενο στάδιο, όταν θέλει να ανεξαρτητοποιηθεί. …Δεν μπορώ να θυμηθώ για να είμαι ειλικρινής πόσα ml γάλα έπινε η μικρή μου στον 5ο μήνα..παρόλο που και κομπιουτεράκι είχα βγάλει για να κάνω τους υπολογισμούς μου και φυσικά σχετικές εφαρμογές καταγραφής έιχα κατεβασει στο κινητό!!!
Θυμάμαι όμως ξεκάθαρα πως σταματούσε το γάλα της, ακόμα και τώρα, όταν είχε χορτάσει και δεν την πίεσα ποτέ για παραπάνω. Θυμάμαι πως εκεί στον 7ο μήνα ήθελε λίγη ‘ποικιλία’ το απόγευμα και βάλαμε το γιαουρτάκι μας και ετσι μπήκε ένα άλλο μικρό γευματάκι χωρίς άγχος και χωρίς να μετράω μέρες και βδομάδες by the book! Και φυσικά το έκανε ξεκάθαρο πριν από κάποιες εβδομάδες πως θέλει να τρώει και μόνη της!…και εγώ την κοίταξα πολύ περήφανη!
Παρατηρώ λοιπόν το παιδί που έχω απέναντι μου και ακολουθώ τα σημάδια που δίνει…δεν είναι ρομποτ να έχει την ίδια όρεξη κάθε μέρα για το ίδιο γεύμα στις 5μμ! Ούτε είμαι εγώ απέναντι στο παιδί με το κουτάλι και όποιος κερδίσει… Για μένα μέχρι τώρα η παρατήρηση με έχει βοηθήσει και έχει κάνει τα πάντα γύρω από την διατροφή της λίγο πιο ξεκούραστα! Καλή όρεξη λοιπόν και τα λέμε σύντομα …με νέες περιπέτειες …στην κουζίνα!
