Η περίοδος της εγκυμοσύνης απαιτεί μια γενικότερη ισορροπία στην διατροφή της γυναίκας και μέρος αυτής βασικά είναι και κατανάλωση νερού. Η σύσταση είναι 8-10 ποτήρια ημερισίως και αν η κατανάλωση κατά τη διάρκεια του φαγητού προκαλεί δυσπεψία τότε πίνουμε αμέσως μετά το γεύμα.
Η συχνή κατανάλωση είναι απαραίτητη και δεν περιμένουμε να διψάσουμε για να πιούμε νερό. Τότε είμαστε ήδη αφυδατωμένες! Το νερό επίσης βοηθά σε τυχόν προβλήματα με δυσκοιλιότητα που μπορεί να αντιμετωπίζει η εγκυμονούσα. Η αφυδάτωση ιδίως στο τελεύταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης μπορεί ακόμα και να προκαλέσει σπασμούς.
Η θηλάζουσα μητέρα ιδιαιτέρως πρέπει να πίνει άφθονο νερό για να αποφύγει την αφυδάτωση. Αλλά προσοχή, αντίθετα με παλαιότερες αντιλήψεις μια μητέρα που πίνει περισσότερα υγρά δεν παράγει και περισσότερο γάλα!
Τέλος, η έγκυος δεν χρειάζεται να ανησυχεί για κατακράτηση υγρών με την συχνή κατανάλωση νερού. Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει, όσο περισσότερο πίνουμε τόσο λιγότερες πιθανότητες έχουμε για να κατακράτηση και οιδήματα.
Το ασβέστιο είναι απαραίτητο στην εγκυμοσύνη έτσι ώστε το μωρό να αναπτύξει γερά κόκκαλα και ιστούς. Αν το ασβέστιο στην διατροφή της μητέρας δεν είναι αρκετό τότε το μωρό θα το πάρει από τα αποθέματά της και αυτό θα επηρεάσει αρνητικά τη δική της υγεία.
Από την αρχή της εγκυμοσύνης το ποσοστό απορρόφησης του ασβεστίου αυξάνεται συγκριτικά με τους υπόλοιπους ενήλικες (στο τρίτο τρίμηνο σχεδόν διπλασιάζεται). Παράλληλα παρατηρείται και μείωση της νεφρικής απέκκρισης. Εξαιτίας λοιπόν των παραπάνω προσαρμογών δεν απαιτέιται αύξηση της πρόσληψης ασβεστίου κατά την κύηση (1000mg/ ημέρα) παρά μόνο στην περίπτωση εγκυμοσύνης στην εφηβεία (1300mg/ ημέρα).
3 μερίδες γαλάκτοκομικών προιόντων την ημέρα περιεκτικότητας 300mg μία ικανοποιεί τις ανάγκες της εγκύου σε ασβέστιο. Παράδειγμα:
- 250ml Γάλα
- 150γρ γιαούρτι
- 30-40 γρ σκληρό τυρί
Τις περισσότερς φορές δεν είναι αναγκαία η χρήση συμπληρωμάτων ασβεστίου. Να σημειώσουμε ότι τα περισσότερα συμπλήρωματα που δίνονται προ-εγκυμοσύνης περιέχουν και ένα μικρό ποσοστό ασβεστίου.
Τέλος να πούμε ότι ο θηλασμός δεν αυξάνει τις ανάγκες της μητέρας σε ασβέστιο αλλά όπως και στην εγκυμοσύνη είναι σημαντικό για την δική της υγεία και γερά κόκκαλα να καταναλώνει το σωστό ασβέστιο στην διατροφή.
Κατά την κύηση παρατηρείται αύξηση των αναγκών σε σίδηρο για την κάλυψη των αναγκών του εμβρύου και του πλακούντα αλλά και την αύξηση της μάζας των ερυθρών αιμοσφαιρίων της μητέρας. Στο 3ο τρίμηνο ιδιαίτερα, το έμβρυο αποθηκεύει περισσότερο σίδηρο, το οποίο και αντλεί από την μητέρα. Το σίδηρο αυτό θα το χρηυσιμοποιήσει τους πρώτους 4-6 μήνες ζωής όσο τρέφεται με μητρικό γάλα το οποίο είναι φτωχό σε σίδηρο.
Χαμηλό σίδηρο κατά την κύηση σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού και γέννηση ελλιποβαρών μωρών. Οι απώλειες σιδήρου κατά την κύηση μειώνεται λόγω διακοπή της εμμήνου ρύσεως και το ποσοστό απορρόφησης περίπου τριπλασιάζεται με απότελεσμα την αύξηση του διαθέσιμου σιδήρου.
Οι καλύτερεςδιαιτητικές πηγές σιδήρου είναι το κόκκινο κρέας, το συκώτι, τα πουλερικά, τα ψάρια και τα αυγά. Η απορροφησή του αυξάνει με παράλληλη κατανάλωση πηγών βιταμίνης C όπως εσπεριδοειδή και λαχανικά. Παράγοντες κινδύνου εμφάνισης χαμηλού σιδήρου είναι μία δαιτροφή φτωχή στις παραπάνω τροφές, αυξημένη κατανάλωση καφέ και τσαγιού ιδιαίτερα με τα γέυματα (εμποδίζειντην απορρόφηση) και πολλαπλή κύηση.
Συμπληρωματική χορήγηση 30mg σιδήρουτην ημέρα απαιτείται από την αρχή της 12ης εβδομάδας ενώ σε περίπτωση αναιμίας μπορεί να φτάσει και τα 60-120mg.